Η παρούσα μελέτη αφορά σε κατοικία στην περιοχή του Χαλανδρίου με βορειοδυτικό προσανατολισμό. Το οικόπεδο έκτασης 177,0 τετραγωνικά μέτρα σε αναλογία 17,7 μέτρα βάθους και 10,0 μέτρα όψης, αποτελεί το υπόβαθρο σχεδιασμού κατοικίας 171,0 τετραγωνικών μέτρων. Η κατοικία αναπτύσσεται σε τρία επίπεδα. Στο επίπεδο του ισογείου φιλοξενούνται τα προγράμματα του καθιστικού, της τραπεζαρίας, της κουζίνας, του αναγνωστηρίου και ενός υποστηρικτικού χώρου wc. Στο επίπεδο του πρώτου ορόφου συναντάμε τα δύο υπνοδωμάτια, το λουτρό και έναν υποστηρικτικό χώρο κουζίνας. Στο επίπεδο του δευτέρου ορόφου σχεδιάστηκε το βασικό υπνοδωμάτιο της κατοικίας με το εσωτερικό λουτρό.
Η κατοικία αντιμετωπίστηκε συνθετικά ως ένας ενιαίος όγκος που τοποθετήθηκε στο βορειοδυτικό άξονα σε επαφή με τα πλευρικά όρια του οικοπέδου, ενώ στον νοτιοανατολικό άξονα σε επαφή με την πρασιά του οικοπέδου, ορίζοντας τρεις χωρικές ποιότητες. Ο χώρος της πρασιάς μελετήθηκε ως ένα μεταβατικό πέρασμα από το δημόσιο χώρο του δρόμου στην ιδιωτική σφαίρα της κατοικίας. Είσοδος, πέρασμα, κατοικία. Η ζώνη της διημέρευσης στο επίπεδο του ισογείου, εντείνεται με την διαμόρφωση και την θέση της αυλής καθώς βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο και σε συνέχεια. Με το στοιχείο των κινητών υαλοπετασμάτων ενοποιείται το μέσα με το έξω. Μία στρατηγική που συνεχώς επαναπροσδιορίζεται το χωρικό πλαίσιο της κατοίκησης. Η αυλή ένας χώρος ανοιχτός που η θέση της και η έκτασή της την καθιστά ως τον υπαίθριο χώρο δράσης των κατοίκων. Οι δύο αυτές προσεγγίσεις των χώρων, της πρασιάς και της αυλής, καθόρισαν την θέση των προγραμμάτων της κατοικίας. Έτσι η κουζίνα και η κάθετη κίνηση στα επίπεδα, τοποθετήθηκαν στην πλευρά της πρασιάς, ενώ η τραπεζαρία, το καθιστικό και το αναγνωστήριο σε επαφή με την υπαίθρια τραπεζαρία, το υπαίθριο καθιστικό και την κολυμβητική δεξαμενή.
Η σύνθεση των όψεων σχεδιάστηκε λαμβάνοντας υπόψιν μας τις θέσεις των προγραμμάτων. Έτσι η όψη στην πρασιά, αποτελεί ένα σκληρό όριο με επιλεγμένα ανοίγματα – σχισμές που δίνουν την δυνατότητα της οπτικής επαφής από το εσωτερικό της κατοικίας προς τον δρόμο. Από το μέσα στο έξω. Ένα ελεγχόμενο κοίταγμα. Σε αντίθεση, στην όψη προς την αυλή, τα όρια θέασης και κίνησης «χάνονται». Οι ποιότητες των μεταβάσεων από τον εσωτερικό χώρο στον εξωτερικό και αντίστροφα γίνονται έντονες, έτσι που η δημόσια με την ιδιωτική διάσταση της κατοικίας επαναπροσδιορίζεται συνεχώς.
«Το όριο – το πέρας – δεν βρίσκεται εκεί που κάτι τελειώνει αλλά εκεί που κάτι αρχίζει να υπάρχει» M. Heidegger